Gezerken konservari bir toplanmayla karşılaştık. Burası okuldu. Kalabalık, geniş olmayan bir orta alanı basketbol sahası haline getirilmişti. Daha sonra gezerken Çin Kültür Evi diye bir kompleks ile karşılaştık. Daha önce orada yaşayan varlıklı bir aile oluşturmuş burayı.

Orada da iki ayrı konser vardı, çin müziği dinledik. Garip ve güzeldi. İlk konser batı ve doğu yaylı enstrümanlarını kullanırken, ikinci konser sadece uzak doğu enstrümanlarından oluşuyordu. Bazı enstrümanlar hayvan seslerini taklit eder gibiydi.

Tahtacı mağazaları aklımda kalmış. Antika ve tahta oyma yapıp satıyorlardı. Bir de kumarhaneleri. O kadar çok gazino vardı ki. Gazinolar, dev gibi hangarımsı binalardı. Lüks ve şatafat doluydu. Tavanı çok yüksek, alabildiğine geniş bir yerlerdi. Ayrıca binalar dışardan da çok büyüktü. Yanlış yerde otobüsten inip haritaya güvenip birinin etrafından dolaşmaya kalktık. Binanın çevresi dolaş dolaş bitmek bilmedi. Belli ki çok büyük bir kumar sermayesi var. O kadar büyük ve maliyetli bir köprüyle bu iki özerk bölgeyi bağlamak bir tesadüf de olmasa gerek.